Dag 29, Mandawa…en onze reis begint!

02-10-2009

We staan op het punt om aan onze reis door Rajasthan te beginnen. Onze taxi zou ons ophalen om 9 uur. We hadden nog geen idee wat voor een auto we zouden krijgen, alleen wisten we dat het een personen auto betrof. Het gaat uiteindelijk om een Opel Corsa achtige auto, maar dan de goedkope Indische variant. Met 1 koffer op de voorstoel en 1 in de kofferbak hadden we voldoende ruimte op de achterbank over om comfortabel aan de reis te beginnen.

Onze chauffeur moest nog wat kleren ophalen, en toen we voor zijn huis stonden te wachten kwam er opeens een hoop rook vanonder de motorkap vandaan. Snel de motor uitgezet, waar het roken ook mee ophield, alleen kwam er nu een hoop water vanonder de auto vandaan. De chauffeur begon aan wat draadjes te friemelen, bont het hele zootje weer aan elkaar, en goot er wat extra koelvloeistof bij (wat de rook verklaarde).

We waren opnieuw klaar voor vertrek naar Mandawa (20.000 inwoners). Nu alleen wat minder zeker van onze zaak of we hier wel goed aan gedaan hadden om deze tour te nemen:).
We kwamen al snel kamelen, ezels en buffels tegen die voor een kar gespannen waren. Geen snel vervoersmiddel, maar wel goedkoop. Voor een kameel betaal je toch nog snel 720 euro, welke een stuk duurder is als een ezel of een buffel.

Toen we onderweg door een dorpje heen reden moesten we stoppen voor een overstekende kudde koeien. Heel de straat stond er vol mee, en ze lieten het wel uit hun hoofd om aan de kant te gaan. Toeteren helpt al lang niet meer, gezien het stom weg bij het omgevingsgeluid hoort. Ook zijn er veel haken kruizen te bekennen door heel India. Het symbool betekend voor de hindoes geluk. En de vier punten erin betekend de 4 geloven: Islam, hindoe, buddhisme en christendom. Maar het levert bijzondere foto’s op als ze op een groot wit gebouw geschilderd staan.

Des te verder we van Delhi verwijderd raken, des te droger dat het landschap raakt. het neemt steeds meer woestijn achtige eigenschappen aan.
De reis naar Mandawa nam uiteindelijk 6 uur in beslag. Wat een hele reis was gezien de wegen niet al te best waren. Van de weg was vaak nog maar 1 rijbaan begaanbaar omdat het overgrote deel vol gaten lag. En het landschap bood ook niet echt variatie of bezienswaardigheden. Maar we konden nog lekker wat rusten wat ook niet verkeerd was.
Het blijft opvallend dat als je kilometers rijd er opeens een klein armzalig hutje staat en in de verre omgeving voor de rest niks te bekennen.
Zo ook met mensen die langs de weg lopen. Volgens mij moeten die echt 10 tallen kilometers lopen om ook maar iets tegen te komen. Maar ze hebben niks bij zich voor de rest, dus ons is het totaal een raadsel wat ze er doen, en vooral waarom.

De snelheid waar we mee rijden is op goed wegdek 80 km/uur, en veel harder kan deze auto dan ook niet. Maar hij doet goed zijn werk, en hij kan de temperatuur wat dragelijk maken met zijn airco. Want buiten loopt te temperatuur toch al snel op boven de 40 graden.

We werden in een keurig hotel afgezet, en we sproken een tijd af hoe laat we aan onze verkenningstocht wilden beginnen door het stadje.
Ik waardeer het nu al volledig dat alles vooraf geregeld is. Niet meer achter je hotel aan, onderhandelen over de prijs, bedenken wat je wilt gaan doen, en vooral hoe er te komen. Het schepte een hoop meer rust moet ik zeggen.

Na ons even opgefrist te hebben zijn we met een medewerker van het hotel door het dorpje gaan lopen welke bekend staat om zijn huis schilderingen.
We werden door huizen rondgeleid waar mensen nog steeds gewoon woonden wat wel grappig was om dat ook mee te maken. Een tijd geleden toen de vrouwen nog veel minder rechten hadden dan de mannen mochten ze niet eens het huis uit na hun 10de jaar. Ook mochten ze niet gezien worden van buiten het huis, dus konden ze alleen door hele kleine raampjes met kleine gaatjes erin kijken. Het was duidelijk dat het niet echt een wenselijke bedoeling betrof. Het enige wat ze goed en wel mochten doen was dansen, als vermaak voor de man.

Voor de rest viel er niet bijzonder veel te beleven in het stadje, en diende het meer als tussen stop voor onze reis.
Hier en daar zie je teksten in het Frans. Dit komt omdat 60 % van de toerisme in India uit Frankrijk komt. We keken daar best wel van op, maar tijdens ons middag eten kwam er ook net een touring bus vol fransen binnen, dus het zou zeker goed kunnen.